“Διακόπηκε με βίαιο τρόπο η ζωή του Ηλία Στύλιου ετών 31 σε τροχαίο ατύχημα. Ανατράπηκε η αγαπημένη του μηχανή μεγάλου κυβισμού που οδηγούσε, διακόσια μόλις μέτρα από την κατοικία του και συνέβη το μοιραίο. Ο θάνατος ήταν σχεδόν ακαριαίος και το θλιβερό μαντάτο δεν άργησε να φτάσει παντού.
Ο Ηλίας ήταν αγαπητότατος στην μικρή κοινωνία των Τζουμέρκων. Οι προσωπικές μαρτυρίες όλων όσων τον γνώρισαν είναι τρυφερότατες. Καμία γενναιοδωρία λέξεων δεν μπορεί να εκφράσει αυτό που ήταν το παλικάρι και το πολύ που χάρισε σε τόσο κόσμο. Σπουδαίος ποδοσφαιριστής, υπηρέτης του πολιτισμού, της προσφοράς και του εθελοντισμού.
Η ψυχή του χωριού, όπως συνηθίζουμε να λέμε. Στα ερημωμένα χωριά μας αυτές οι απώλειες είναι τραγικές και η ενεργή παρουσία τέτοιων νέων είναι ευλογία. Τι να πεις τώρα στον αδελφό του και τη χαροκαμένη μάνα που έχασε τον άνδρα της και πατέρα των παιδιών της, πριν από δέκα μέρες; Πώς να συμβιβαστούν με τα ακατανόητα;
